ประสบการณ์เดินป่าครั้งแรก

     สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่านเรื่องน่ากลัวที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองเมื่อหลายปีก่อน เป็นการพบเจอเรื่องลึกลับในป่าครับ เป็นการเดินป่าครั้งแรกของผมซึ่งวันนั้นลุงผมจะไปในป่าหาของป่านี่แหละครับผมจึงขออาสาไปกับลุงด้วยแต่ลุงผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับถ้าอยากไปก็ไปได้แต่อย่าทำอะไรที่มันไม่ดีหรือพูดอะไรก็คิดก่อนแล้วห้ามทำอะไรแผลงๆ พิเรนๆ เด็ดขาด วันนั้นประมาณ9โมงผมกับลุงเดินไปในป่าที่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก ลุงผมเดินนำไปผมเดินตามลุงผมเคยเป็นพรานมาก่อนแกก็ชำนาญการเดินป่าเป็นธรรมดา เราเดินเข้าไปไกลพอสมควรเราจึงหลุดพักระหว่างที่พักผมจึงขอเดินดูรอบๆ ลุงจึงบอกให้ผมว่าห้ามไปไกลจากสายตาที่ลุงจะมองเห็นเด็ดขาดผมก็ตกลง ผมได้เดินอยู่ซักพักเดินดูธรรมชาติทั่วไปนี่แหละครับได้ยินเสียงนกเสียงสัตว์เป็นธรรมดา ตอนนั้นรู้สึกปวดฉี่มากจึงไปฉี่ใต้ต้นไม้ต้นนึ่งไม่สูงไม่ใหญ่มากตอนนั้นผมลืมคำพูดของลุงไปเลยที่บอกห้ามทำอะไรที่ไม่สมควร พอทำธุระเสร็จผมกำลังจะเดินกลับไปหาลุงแตาตาเจ้ากรรมเสือกมองไปไม่เจอลุง แต่ที่น่าแปลกอีกอย่างคือทางที่เคยคุ้นตอนเดินมาไม่ไกลนักกลับเป็นทางที่ไม่คุ้นตาเอาซะเลยจากตอนแรกที่เดินออกมาจากที่เรานั่งพักกัน ผมได้เดินตามหาลุงอยูานานก็ไม่เจอตะโกนเรียกก็ไม่มีเสียงตอบกลับแม้แต่เสียงนกเสียงสัตว์ในตอนแรกก็ไม่ได้ยินตอนนั้นในหัวก็คิดครับว่าโดนเข้าแล้ว มีอาการกลัวขึ้นมาตัวเริ่มสั่นเพราะเป็นครั้งแรกที่เคยเข้ามาเดินป่าและเดินได้ไกลขนาดนี้ พอเวลาเริ่มผ่านไปเป็นชั่วโมงได้ ผมก็นึกถึงคำพูดของลุงที่เคยบอกก่อนเดินเข้าป่ามาได้ผมจึงคิดได้ว่าเราได้ไปฉี่ไว้าโดยไม่ขอเจ้าที่เข้าททางซะก่อนผมจึงได้ยกมือไหว้ครับ ขอขมาลาโทษในสิ่งที่ทำลงไปครับ ซักพักได้ยินเสียงลุงผมเรียก ผมหันหลังกลับไปปรากฎว่าลุงผมนั่งห่างจากผมไม่เกิน30เมตรซึ่งระยะขนาดนี้ผมน่าจะสังเกตเห็นตั้งแต่ตอนแรกแล้ว แต่ที่น่าแปลกก็คือผมถามลุงผมว่าผมเรียกไม่ได้ยินหรือยังไงลูงผมกลับตอบมาทำเอาผมขนลุกเลยครับลุงผมบอกไม่ได้ยินก็เห็นเดินไปเดินมาอยู่แถวนี้ก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ผมได้เดินไปไกลมากจากตอนนั้นที่ผมไม่คุ้นทางแต่ทำไมลุงถึงบอกว่าผมเดินไปเดินมาอยู่แถวนี้ตอนนั้นลุงผมน่าจะรู้แล้วหละครับว่าผมโดนอะไรลุงจึงพาผมออกจากป่านั้นทันทีโดยที่ไม่ได้เดินต่อไปอีกคือพากลับบ้านเลยพอออกมาได้ก็ได้ทำการเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลุงฟังลุงก็บอกสฃสัยโดนเจ้าป่าเจ้าที่เล่นเข้าให้จึงทำการขอ ขมาลาโทษตั้งแต่วันนั้นผมไม่ได้กล้าเข้าป่าไปไหนไกลอีกเลย